Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Ποιός είπε ότι το Κερατσίνι κοιμάται;

Το Σάββατο 8 Μαΐου κάποια παιδιά μας παρουσίασαν κάτι ξεχωριστό! Έτσι λοιπόν μετά από πρόβες μηνών απολαύσαμε ένα πρόγραμμα με κιθάρες και φωνές στο 3ο Λύκειο Κερατσινίου, έξω από τα πλαίσια οποιασδήποτε καλλιτεχνικής κίνησης του σχολείου. Και αυτό το λέω, διότι μόνοι τους πήραν την πρωτοβουλία. Φυσικά, όπως και οι ίδιοι δήλωσαν, το Σάββατο βοηθήθηκαν από ορισμένους καθηγητές.
Αλλά, ας μάθουμε ποιοί ήταν εκείνοι που πρωτοπόρησαν στη πόλη μας. Ρυθμική κιθάρα και φωνητικά ακούσαμε απ' το Νίκο Ζαμπέτη. Ο ΖΑ, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι, είναι στη πρώτη τάξη του Λυκείου και είναι σχετικά έμπειρος στο χώρο της μουσικής και του ζωντανού. Μάλιστα, είχα τη χαρά να παίξω μαζί του πολλές φορές είτε με σχολική χορωδία είτε με το συγκρότημα The Broken Pieces , το οποίο ιδρύσαμε μαζί. Περνάμε τώρα στον μπασίστα της βραδιάς, που ακούει στο όνομα Αναδιώτης Γιώργος. Συνομήλικος και ο Γιώργος, πάνω από έξι χρόνια κιθαρίστας, έχει εμφανιστεί σε συναυλίες των μουσικών τμημάτων του δήμου. Να προσθέσω ότι έδωσε ξεχωριστή νότα στη βραδιά κρατώντας το ρυθμό, όταν φυσικά το κοινό δεν χτύπαγε παλαμάκια. Στη σόλο κιθάρα και τα φωνητικά ο Νίκος Θεοχαράκης. Τι μπορώ να πω για τον σολίστα της βραδιάς; Ένα χρόνο μεγαλύτερος απ' τα παιδιά και άνετος με την ταστιέρα του, πέταγε κυριολεκτικά πάνω της. Νομίζω ότι στο πρόσωπό του συναντάμε ένα ροκά στο ξεκίνημα του. Όμως το βασικό σχήμα συμπληρώνει με τη φωνή του ο Δημήτρης Βεργάκης. Ούτε φωνητική έχει κάνει, ούτε μαθήματα χρόνια. Αποφάσισε, όμως ότι θέλει. Για αυτόν τον λόγο έκανε πρόβες και πέρασε το πάθος του για το τραγούδι σε όποιον βρισκόταν εκεί! Λες και τραγουδούσε καιρό ζωντανά ο Δημήτρης έπαιζε με το κοινό και το έφερνε κοντά του. Υπήρξαν στιγμές που έγιναν που έγιναν μερικά λαθάκια, αλλά μη ξεχνάμε πως το πρόγραμμα κράτησε περίπου δυόμιση ώρες-χωρίς διάλειμμα. Εγώ θέλω ήδη να τον ξανακούσω!
Τη δική τους πινελιά έβαλαν η Μαριάμ Ντανά και η Βάνα Βλάχου. Η πρώτη κάνοντας φωνητικά με τη ψηλή και σταθερή φωνή της, ενώ στιγμή της βραδιάς για την ερμηνεία της θα έλεγα πως ήταν όταν τραγούδησε το κομμάτι “Το τσιγάρο” του Γιάννη Κότσιρα. Και η δεύτερη ερμήνευσε, μοναδικά θεωρώ, τα “Sweet Dreams” (διασκευή Manson) και “Californication” (μυθικό τραγούδι των RHCP). Τα κορίτσια ήταν μοναδικά. Η Μαριάμ έκανε κάποια ομολογουμένως λαθάκια, αλλά ήταν υπέροχη. Όσο για τη Βάνα δεν έχω να πω τίποτα αφού και τα δύο ήταν τέλεια.
Είχα και γω τη χαρά να εμφανιστώ στη σκηνή μαζί με τον ΖΑ και τον Γιώργο για να τραγουδήσω με τον Νίκο το τραγούδι που έγραψα για τον Άρη. Πραγματικά μοναδική για μένα στιγμή και τους ευχαριστώ.
Η συναυλία έκλεισε μετά από πιέσεις καθηγητών λόγω ώρας, αφού τα παιδιά δεν χόρταιναν.

Το Keratsini Web Radio ήταν εκεί φυσικά και μετέδιδε ζωντανά στη συχνότητα του.

Τέλος, όπως μου δήλωσαν τα παιδιά σε συνέντευξη μετά το live, ίσως τους ξαναδούμε. Γι' αυτό λοιπόν σας προτείνω, αν γίνει κάτι τέτοιο να μην το χάσετε με τίποτα.

Σάββας Αβραμίδης

Παραγωγός Keratsini Web Radio

Μουσικός

Μαθητής 3ου Λυκείου Κερατσινίου